یارا دل دیوانه را با خود کجاها میبری
با من بگو آرام جان قلب مرا چند میخری
از باورم دور است هنوز امشب نشسته در نظر
آن یارکِ شیرین زبان آن دلبرِ پر شور و شر
ای وای نگار جانم نگار، نشسته پیشم بی‌قرار
خواب و خیال است یا که نه، دست من است و زلف یار
مستم من از بوی تنش، از عطر ناب پیرهنش
دل میبرد از منِ زار، با طرز لبخند زدنش
حالا که با من ما شدی، جان و دلم دستان توست
حال و هوای امشبم شعبده‌ی چشمان توست
کام دلم وا شد و جان، مستم ز عشقت بی امان
قربانِ آن ناز و ادات، بردی ز من تاب و توان